Vesaire Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Adam zübüklük için yaratılmıştı.
Ya değer vermiyordu, insana.
Ya da değerini bilmezdi.

Azıcık ilgi görse,
Kendini bile satar;
Sonra da
Hiçbir şey olmamış gibi,
Pişkinliğe yatardı.

Ne çok sevinmiştir babası,
Çocuğum oldu diye?
Büyüyünce adam olacak diye..

Adam cro-magnon değil,
Homoniddi bir kere.

Adam,
Adam değildi abi.

Eli uzun mu uzun,
Beli gevşek mi gevşek,
Yalan ise ağzında fabrika..

Onun yanında,
İkiyüzlü bir insan
Dürüstlük abidesi sayılmalıydı.

Acımak konusunda,
Hitler'in ruhunun
Geri döndüğüne inanabilirsiniz.

Ha, kim olduğunu sormayın.
Aslında tanıyorsunuz, onu.

O şeytanın dahi kıskandığı,
Bir vesaireydi sadece.

Allah rahmet eylemesin.