Vermeyince Mabud... Şiiri - Reyhan Tatar ...

(Mahmut Kurdoğlu Efendiye Saygılarımla)

İlk aşkımdı ayrılık
Henüz üç yaşında tanıştım onunla
Ama birgün bile yüz vermedi
Bir tebessümü bile esirgedi
Al bu da benden olsun demedi
Niçin bana sorulmuş değil
Hala anlamış değilim
Hadi dilim konuşmuyordu
Ya yüreğim...
Söylesene....
Rab! diyen yüreğimi nereye süreyim
Sürgündeyim şimdi
Binbir çocuğun arasında
Ahh! ablam...
Beni de bırakmasaydın
Yanına alsaydın
Koynuna koysaydın
Saklasaydın saklasaydın
Seni kimler saklayacak ablam
Bağışla birden doldum
Ayrılığın karanlığında kayboldum
Onüç yıl dile kolay
Sevgi yok, muhabbet yok
Sıcak bir el oksaşa başımı
Başımın üstünde yeri var
Ey! ...
Beni sokakların kucağına iten
Ayrılık denen zalim yar
Tamam, yaramazlıklarım bana ait
Peki ben kime aitim
Taa ki şimdi anladım
Sabır ve şükürün bahçesinde
Yetişen bir yetim
Elhamdülillah...
Bu günkü mutluluğumun sebebi imiş
O günki ödediğim diyetim
Siz beni tanımazsınız
Kaldırım taşları iyi tanır beni
İyi dedi isem
Sizin bildiğiniz iyilerden değil
Meskenim...
Parklar, duvar dipleri, köprü altları
Kışın yatağım bembeyaz kar
Yorganım ise ayaz
Dilimde dualar, yüreğimde naz
Ne zaman gelecek bu yaz
Hani bazen nefsime..
Dayanma noktam kırılınca
Polisin alıp götürdüğü gelir aklıma
Nezarette sıcacık bir yatak uğruna
Bir kaç cam kırınca
Öyle geceler olurdu ki
Ay annem ya da babam
Yıldızlardan seçtiğim
En parlağıda ablam
Keşke iki tane ay olsaydı
Biri annem diğeri babam
Bütün yıldızlarda akrabam
Offf...offf...
Her pencereden yükselen
Çocukların sevinç sesleri
Mideme oturur pastırma, sucuk
Sahanda yumurta kokan nefesleri
Yaş onaltı
Aklımdaki adam olmak
Okumak okumak
Hem çalışıp, hem de okumak
Bu klasik bir laf
Tabiiki yaşamayan için
Yaşayana ise büyük bir itiraf
Ne iş olsa yaparım abi
Bir türlü eskitemediğim pantolonum
Altı delik bir çift ayakkabı
Çorabımında altı delik
Cep delik, cepken delik
Birde yüz vermeyen ilk aşkım
Vefasız ayrılık
Düğümlenir boğazıma
Bu kadar şeyin üstüne üstelik
Çile...
Bir ara tatile çıktı
İşte o zamanların birinde
Ailemin izine rastladım
Yaş yirmiyedi
Ben ömürü, ömür beni yedi
Hayatta tesadüf yoktur
Asla olamaz, tevafuktur
Taktiri ilahi
Haa! ..ilk seni bulmuştum hala
Öyle değil mi, sahi
İşte o gün ilk defa
İlk aşkım bana tebessüm etmişti
Ama inci dişlerini göstermeden
Şımarmayayım diye
Fazla yüz vermeden
Ahh! ...anam, çileli anam
Süleyman aleyhisselam
Hayvanlarla konuşurdu
Bak bugün hayvanlar
Senin ile konuşuyor
Tavuk, cücük, horoz başına üşüşmüş
Sevinç çığlıkları ile verirken haber
Avludan içeri girdik, halam ile beraber
Yirmiyedi yıl sonra
Ana kucağı nasıldır bilir misiniz
Vermeyince Mabud
Neylesin Mahmud
Bunca zaman
Hiç tatlı birşey almadın ağzına
Öylemi anam...
Yok yok, ne olur ağlama
Ben ağlamana dayanamam
Üç gün başımda hiç uyumadın
Ellerim avucunda
Bırakmam seni asla diyordun
Ölüm olsa da ucunda
Bak ne çabuk gitti
Bir yastığa baş koyduğun beyin
Hele bundan sonrasını bir dinleyin
İlk tatlıyı ben yedirdim ellerimle anama
Yirmi yedi yılı sığdırırken on güne
Yarabbi! ... bu ne güzel bir sınama
Kısa bir ayrılık...
Bayramda görüşmek üzere
Tatlılar, börekler yapılır dönüşe
Dünya yuvarlak, ben dört köşe
İlk aşkımın yine dudağı büzüldü
Anamın rahmetli oluşuna
O da en az benim kadar üzüldü
Elden ne gelir kader
Rabbim' Her nefs ölümü tadacaktır' der
Yerini dolduramaz kimse
Derken babamı buldum
Doldurur doldura bildiği kadar
Her ne kadar dolduramaz dedimse
Yarım yamalak bir baba
Hastalığının son demleri
Ölüme çeyrek kala
Beş parasızım yine de koştururum
Anaya, babaya hizmet
Hakk'a hizmet, rasule itaat
Hala anlamadın mı
Kendi kendime derken
'Ey! budala...'
Bu ayrılık ne menem bişey
Nereden aşık oldum bilmem
Artık bu gidende babamdı
Babadan öte, adam gibi adamdı
Yuva...
Bu hanımlar da olmasa
Çekilmez dünyanın kahrı
Düşünsene...
Sen dünyanın kahrını çekiyorsun
O hem dünyanın hem de senin...
O, senin hayatındaki desenin
Çocuklar...
Yuvanın vazgeçilmez neşesi
Melike, Dilara ve de Fadime
Vallahi zor zabdediyor afacanları
Bizim vefakar, cefakar nedime
Artık seni terk ediyorum ilk aşkım
Şimdi vuslatı seviyorum
Ben
Eşim
Ve de
Çocuklarım
Elveda ey! ayrılık
Seni ölüm ile everiyorum