Vermem ellere Şiiri - İsmail Koca

Güneşi severim ilaçtır cana
Çiçeği koklarım nefes ciğere
Mah´ı seyrederim ışıktır hana
Gülüme toprağım vermem ellere

Sevdam ki ağırdır kantar tartamaz
Yüreğim sel olmuş setler kıramaz
Coşmuş deli gönül engel tanımaz
Pranga vurur mu seven kalplere

Doyumsuzdur aşkım, kül olan benim
Ezelden beridir yanan erenim
Sinen bahçesinde gülü derenim
Vurgunum nurunu saçan gözlere

Kelebek gibidir yüreğim nazik
Etme eyleme bu canıma yazık
Sevgindir her öğün gönlüme azık
Acıyı çekerim düştüm dillere

Fizani sevdanı çalan yar kimdir
Aklın baştan çıkar yandığın kimdir
Sevdayı taşıtan sahibin kimdir
Dünya senin olsa sardın dertlere