İnsanlar vermeyle sevinir
Ver kardeşim ver...
At ver, sat ver, yat ver, kat ver
Araba ver, daraba ver, merhaba ver
Ama ver...
Yol ver, kol ver, el ver
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta