Veresiye Soğuk Kahve

Kurak bahçem gülümsüyor aya
Eğik direk, yıkıldı yıkılacak
Ay ise bulutlar arasında
Veresiye kahvem soğumuş

Yaprak hışırtısı, kederli kedim
Bahçemi karanlıklar sarmış
Ellerim karanlık, ruhum karanlık
Soğuyan kahvem, veresiye

Kederli kedim geldi kıvrıldı yanıma
Uzattı başını sev der gibi
Ama ben sevmek nedir bilmem
Kahveme baktım, soğuk ve veresiye

Karanlık görüyorum, olabildiğince
Sokak lambaları sönmüş
Yaramaz çocukların işi olmalı bu
Kahvemi soğutan da onlar, biliyorum

Herkes biliyor, yalnız olduğumu
Cırcır böcekleri, ağaçlar, toprak
Yalnızlığım acıtmıyor canımı
Kahvemin soğuması kadar

Keşke yanımda olsan sevgilim
Aydan, yıldızlardan ve şiirden konuşsak
Gelirsen, kahve yapar mısın bana
Sıcak, veresiye olmayan