Veresiye aşklar gibi yazılır yalnızlığım ...

veresiye aşklar gibi yazılır yalnızlığım ömrümün bakkal defterine...
kurşun kalem gibi silinir ömrüm, aşkların tükenmez kalemlarinde...
tükenir, tükenmez olduğu söylenen aşkların aksine...

akar aşk yaz yaz yağmurunda kilde süzülen mürekkep gibi,
mürekkep gibi lacivert...
gömleğim tükenir mürekkebin kirliliğinde,
temizlenemez...

tükenir ömrüm tükeneceği besbelli ama tükenmez denen kalemler gibi...

tükenir lacivert,
tükenmesi apaçık yalanlar gibi...
yalanlar gibi şekerpembe...

düzmece ömrüm düzülür fahişeler gibi,
düzgün olmayı bir türlü beceremeyen hayallere,
kurum gibi kapkara,
süzülür zifir düşlerime...
simsiyah boğulurum...

kağnılar gibi ilerlerim,
kağnılar gibi yavaş ömrümün aşk hikayesinde...
yorulur,
susarım...

çoğu zaman bir fahişe kadar onur sahibi değildir bir aşık...
çünkü hiçbir fahişe aldığı paranın hakkını vermeksizin,
kaçıp gitmez yataktan...

oysa onur sahibi olduğunu düşünen çoğu aşık,
çoğu kez borçludur geçmişinde birilerine çoktan...