Veren Sen Misin Şiiri - Veysel Şimşek

Benden uzak olsun namert sofrası,
Çekilmez cahilin afra tafrası,
Hayır gelmez susuz çölün sahrası,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.

Zehir olur senden gelen bal börek,
O kadar değilim kursaksız yürek,
Bence sana tenezzüle ne gerek,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.

Bıktırma kimseyi ettirme tövbe,
Doğru ol dürüst ol güvenme cebe,
Minnet etmem kimseye olmam ki gebe,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.

Hesat kalpli hayır yoktur tipinde,
Böbürlenir durur kendi çapında,
Açık mı örttün aç mı doyurdun kapında,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.

Adam olsan adam diye överim,
Sana yüz verirsem düşer değerim,
Sen gibilere boyun mu eğerim,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.

Tenezzül etsem ben babama ederdim,
Sen çocuksun bense ne günler gördüm,
Bu sana sıfır not puan verdim,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.

Bildiğim tek şey var itten it doğar,
Tam tersi kediler aslanı boğar,
Sanma bu yaptığın mantığa sığar,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.

Hey! Sonundan görme oldum delisi,
Senden yiğit Veysel'imin ölüsü,
Şükür diyenlerin artar dolusu,
Cahil nankör kısmet veren sen misin.