Veren Kazançlı (kıssa) Şiiri - Mehmet Şahan

VEREN KAZANÇLI (kıssa)

Bir soru yöneltilir ermişlerden birine,
Ermiş bu ya orada taşı koyar yerine…

Derler ki: “Söyler misin, şu sevginin arkı ne?
Sevgi sözü edenle yaşayanın farkı ne?”

"Bakın göstereyim" der, soruyu soranlara;
Merak edip sevgiye kafayı yoranlara…

“İki türlü sevgi var, tarifleri çok basit;
Birisi gerçek sevgi, diğeriyse çok fasit.

Gerçek olan gönülde mukim olur taht kurar,
Fasit sevgi sadece sözde kalır baht kurar…”

Bunları yaşayarak oracıkta test eder,
Yaşananlar herkesi azıcıkta mest eder!

Önce, sevgisi sözde olanları seslemiş;
Söze gerek kalmadan anlaşılsın istemiş.

Test yapabileceği sofrayı da kurdurmuş,
Çağrılanlar topluca yerlerine oturmuş.

Tabaklara koymuşlar sıcacık çorbaları,
Özenle toplamışlar muhteşem urbaları.

Görevliler getirmiş derviş kaşıklarını,
Boyları birer metre üzmüş âşıklarını.

Ermiş: “Der ki, kaşıklar ucundan tutulacak;
İştah ile zevk ile çorbalar yutulacak.”

“Peki” demiş adamlar bu kurala uymuşlar,
Ne çorbayı içebilmiş ne de içip doymuşlar.

Kaşıklar uzun gelmiş çorba döküp saçılmış,
Aç kalkmışlar sofradan uğraşmaktan kaçılmış.

Bunun üstüne Ermiş: “Bilmeyen bilsin şimdi,
Gerçek sevgiyi kalpte bulanlar gelsin şimdi.”

Belki de bile bile kalmışlardı sonraya,
Nur yüzlü nice eren oturdular sofraya.

“Buyurun” denilince kaşıkları aldılar,
Kurala uygun halde tabaklara daldılar.

Herkes karşısındaki kardeşine uzatmış,
Dökülüp saçılmanın riskini de azaltmış.

Karşılıklı ikramla diğerine buyurmuş,
Sevgiyle yenen aşla yüreğini doyurmuş.

“Hayatın ta kendisi işte bu” demiş Ermiş,
Sonra da gayet sakin sofra hükmünü vermiş:

“Kim hayat sofrasında yalnız kendini görür,
Sevginin adı kalmaz, kişiyi hüsran bürür.

Yalnız kendin düşünen hep aç kalacaktır,
Kardeşim doysun diyen kendi de doyacaktır.

Şunu da unutmayın, sevenler inançlıdır.
Hayatta alan değil, verenler kazançlıdır.”

Pir-î Fâni der ki kul; Allah için severse,
Hak katında efdaldir, kendi eliyle verse!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
06.05.2021 – İSTANBUL