Yüreğinden bir ses yapma der ona,
İnsan bir gönülü kırdığı zaman.
Bu sözümü sakın atma yabana.
Meyveyi toplarsın erdiği zaman.
Zannettim kendimi vatan haini.
Anlamadım nedir işin rengini.
Elbet herkes bilir, bir gün haddini.
Şu kara toprağa girdiği zaman.
Gezin kurumları, gidin teftişe.
Sevgi ve hoş görü katın bu işe.
İnsan pişman olur, bakıp geçmişe,
Sırat köprüsüne vardığı zaman.
Boş ver Karapençe; hoş bu da geçer.
Kişi ektiğini misliyle biçer.
Bir kapı örterse bin kapı açar.
Mevla böyle verir, verdiği zaman.
(Hasköy – 30.03.2016)
Kayıt Tarihi : 7.4.2016 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahin Karapençe](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/07/verdigi-zaman.jpg)
Sırat köprüsüne vardığı zaman.
haddini bilmek önemli iş.... ders gibi... bu güzel şiir için tebrikler ahmet bey
TÜM YORUMLAR (4)