Kimsesiz bir istasyon yalnızlığında
Kovalıyorum dakikaları
Saniyeler dakika dakikalar saat oluveriyor
Ve sen ,ve sen kadın yok oluveriyorsun.
Küçülüyorsun ,küçülürken büyüyorsun
Kimsesiz bir istasyon yalnızlığında
Sessizce bekleniyorsun.
Biliyormusun,biliyormusun ki
Sönerken ateşin yanması nedir
Ve sen,ve sen kadın
Kimsesiz bir istasyon yalnızlığında
Öyle bekleniyor,öyle seviliyorsun.
Kayıt Tarihi : 16.10.2023 15:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İrem'i Hilal'de evine bırakıp (metroya yakın) şirinyer'e dömek için karıştırıp menemen tarafında beklerken.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!