Kardelenler gibi büyüdükçe başını eğebilen biri
Kapkaraydı Karadeniz,
Yağmur, elinde tuttuğu çay bardağından boşalıyordu sanki,
O ise anne rahmindeki bir bebek gibi huzurluydu,
Evinin kokusu ve yağmur bestesine eşlik eden sevdiklerinin sesiyle...
Kayıt Tarihi : 18.7.2007 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!