Venedik Şiiri - Leyla Özercan

Venedik’te bıraktığım anılarımdı
bana kucak açan bir bir.
Yeni bir anı yumağının ilk ilmekleriydi
daha uzaktan uzağa atılan
Büyük Kanal’ın,kanalların gülüşüydü
gözlerimizi ışıklayan
gondolların sıcacık sevgi kıvılcımlarıydı
her dalgayla tutuşturan yürekleri.
Şimdi San Marco’nun kuşlarıydı yüreğim:
kıpır kıpır ve doyumsuz.
Vitrinlerin albenisiydi,insanları çılgın yapan
Bir koşuşturmaydı yaşandıkça hızlanan
yaşandıkça gizemli olan.
Bütün belirsizliklerin eksenine bir yıldızdı Venedik…
Yükseltikçe parlayan yükseltikçe yıldızlaşan.
Göklerden denize bir şarkıydı Venedik
Onulmaz bir aşkın gözyaşlarıydı
şarkıların dizeleri…
Sevdaların timsali Romeo ve Juillet’in aşkıydı
gökleri ışıklayan.
Verona’nın aşk kokulu havasıydı
nefesleri tutturan.
Bulutların gözyaşlarıydı Garda Gölü’nün sevdası.
Ruhumuzu aydınlatan bir ışıktı Venedik
Anılardan yeni bir yumaktı denize bıraktığımız
Ve bir şarkıydı yüreğimize yerleştirdiğimiz
Venedik’ten sıcacık,sevdalı bir şarkı.

(Venedik)