Velid ile Sevcan ıı Şiiri - Yorumlar

Tekrar gençlik yıllarına döndü Velid.Evlendiği günler geldi aklına.Düğünden üç gün evvel veya sonra güzel çiçekli bir kart aldı Sevcan’dan.Otobüse el salladığından beri iki tam yıl geçmiş, bu arada Velid adresine yazdığı mektuplara cevap alamamıştı.Acaba o yıllarda bu günler bayrama filan mı dek geliyordu.Yok yok galiba atandığı okulun adresi vardı kartta.Galiba değil kesinlikle öyle olmalıydı.Onun öğretmenlik adresini nasıl bilebilirdi yoksa. “Tüh dedi.Şimdi kartın geleceği zaman mı? ”
Velid de bir ilçeye atandı.Gidip göreve başladı.Bozkırın belki çölle tanıştığı,çöle dönüştüğü bir diyardı orası.Velid’in gönlüne benzemiyordu hiç.Onda mevsim bahardı.Çiçekler açıyor sular çağıldıyordu.Hele bu kartın üstündeki çiçekler; sanki Kaf Dağı’nın arkasında ki kimsenin bilmediği kimsenin görmediği bir ülkeden gelmişlerdi. Öyle nadideydi işte. Ama Velid bu karttan belki onbinlerce satıldığını,gönderilen yeri ve özelliklerini çok iyi biliyordu.Ama gönlü “Hayır “ diyordu. “Bu çiçekler Dünyanın bilinmedik ülkesinden,bir peri kızı tarafından gönderildi.Sen bunu bilemezsin.” Şaşırıp kalıyordu Velid.Kendisi mi doğru söylüyordu,gönlü mü? Gönülle yollarını ayırabilmeyi ne çok isterdi o günlerde. Ama göğsüne yapışıp kalmıştı,kalbine de mi hükmediyordu ne? Kalbi bazen gönlü istedi diye hızlanıyor, bazen bıkkın bıkkın salınıyordu.
Gönlü mektup yazdı Sevcan’a.Aldırmadı Velid’in muhalefetine. Evlendiğinden bahsetmedi.Hem evli olan Veliddi,o na ne?
Cevap geldi,bir mektup daha…Yazan gönül,ama hizmete koşanlar Velid’in elleri,gözleri,ayakları…Velid söz geçiremiyor,velid çaresiz.Kendi vücudu kazan kaldırmış durumda.Akıl pısırık,laf söylemekten yorumda bulunmaktan aciz.
Velid’in ayakları eve yöneldi.Postaneye yemekten sonra gider, Gönül’ün mektubunu gönderirim dedi.Farketmezdi gönül için, zaten posta en erken yarın giderdi.
Yemekten sonra,abdest almak için pantolonunu çıkardı.Herhalde su sıçramasını veya lavaboya uzanırken cart diye sökülmesini engellemek istiyordu Velid.
Velid’in etrafında fır dönen genç ve güzel karısı,yeni yeni tanımaya çalıştığı, aksilikleri bu günlerde artmış bulunan kocasını memnun etmek için,gözlerini ondan ayırmıyordu.Kalktı. “Belki mendili kirlenmiştir,buruşmuştur,değiştirivereyim temiziyle.” Diyerek pantolonun arka cebine elini soktu. Şaşırdı.”Bu ne? Arka cepte mektup da neyin nesi? Galiba köyden gelmiş! ” Sevinçle okudu belki de. Velid hatırlamıyordu ama,sevindiğinden daha fazla üzülerek şoka girmiştir karısı.Beklemediği ummadığı bir şey.Gurbet elde güvenip dayandığı,bir yastığa baş koyduğu kocası bir başkasına mektup yazmıştı.