SANMASINLAR ÇÖKTÜK
Ne yalanları yıldırır bizleri nede çamurları
ne topları bitirir yüreklerimizi nede tankları
bizler korkmayız tomalarından gazlarından
ıslata bildikleri kadar ıslatsınlar pis sularıyla
seni sorarlardı hergün bana
kim bu asalak geçinen kız diye
anlatmaya çalışırdım seni
dilimin döndüğü kadar
yok canım O öyle bir kız değildir diye
sen neymişsin be kız
SON MEKTUP
BU son mektubumu sana bir meyhanede yazıyorum
Yapa yalnız tel başıma oturmuş bir yandan içiyorum
Bir yandan düşünüyorum sana yazacak mısralarımı
Seni özümlüyerek yazıyordum şu son mısralarımı
Seni yaşıyorum duygularımda seninle geçen günlerimi
TOPRAKTA BÜTÜNLEŞTİK
Bir dünya kuralım gelin hep birlikte
İçinde ne sen ne ben kavgası olmadan
Yaşasın içinde insanlar hiç korkmadan
Toprakta bütünleşmişti bak insan oğlu
İNSANLIĞIMDAN UTANIR OLDUM
Herkesin derdine çare aradım
Kendi dertlerimi soran olmadı
Dost dedim sana bastım bağrıma
Dostluğumun değerini bilen olmadı
Nasıl insanız biz neden köreldik
Yıllarımız bir su gibi geçti dostum
zaman yılları yllar bizi kovalıyor sanki
bir kavga var meydanlarda
bu kavga işçi sınıfının kavgası
savaş alanına döndübir anda meydanlar
hoş geldin
canım anam
bal anam
hoş geldin
yorulmuşsundur şimdi
çok uzaklardan geldin. beni görmeye
Bilirmisin derdimi yazan yoktur
derdime dert katan çoktur
aşığım halimi bilen yoktur
bak bak halime anla beni
sevem dedim yanlış yaptım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!