Dinle bak çocuğum.dinle
korkuyorum.senin geleceğinden
karanlık yoksuluk yada. yada
bir kör kurşundur seni seni bekleyen
dur durduğun yerde
sevmeyi sevilmeyi öğrenemessin
Bugün yine bir başka oldu
benim gecem
sanki benden nefret edercesine
geçti saatlerim saniyelerim
bugün yine bir başka geçti
benim gecem
birgün doğduğuna nasıl inanıyorsan
birgün öleceğinede işte öyle inan
bir ağaç filizlenip toprağa nasıl kök salıyorsa
bir çiçek susuzluktan kuruyup ölüyorsa
düşün düşünde ibret al bunlardan
düşünüyorum sevgilim
taksim meydanına
çıkan caddeleri sokakları
birde seni düşünüyorum
gözümün önümden bir filim
şeridi gibi geçen
KÖYLÜYÜM
ben köylü ahmedim
tapraktan yarattım ekmeğimi
topraktan yaptım evimin damını
toprakla doğdum toprakla büyüdüm
bugün.bugün yine bir hüzünlüyümki.
sormayın bana
sanki hayatımın son baharını.
yaşıyordum.
yada peşimden gelecekler
bir gün beni bir sokak ortasında
Her önüne gelen hep
insanlıktan dem vururken
bense bir köşede oturmuş
kendi kendime gülüyordum
belkide deli diyerek
Oturmuş masamda
kadehimi yudumluyorum
seni düşünüp seni
yaşıyorum
kadehlerde şişelerde
biliyorum sende
geceler hep karanlık olsada
güneş birgün aydınlatacaktır
yüreğimizi
çiçekler teker teker solsada
yeşerip filiz verecek
yüreğimdeki tomurcuklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!