Veli Dayı Şiiri - Rifat Akpınar

Senelerce gurbet elde
Aç susuz kalmış Veli dayım
Güzellik kalbinde, öfkesi dilde
Memleketine gelmiş Veli dayım

Ortak etti içtiği suyunu
Sevmeyen yoktur’ki huyunu
Elindeki bir ekmeği, tayını
Yarı yarıya bölmüş Veli dayım

Hep ziyan, hep dert, hep çile
Yinede yapmadı kimseye hile
En zor geçen günlerinde bile
Hep tebessümle gülmüş Veli dayım

Nice dertlerle dertlenmiş
Hizmet aşkı için şartlanmış
Şu köhne dünyada kurtlanmış
İçten içe solmuş Veli dayım

Bitmedi yıllarca harbin
Hizmetle doldu gönlü hergün
İnsanlıktan o güzel kalbin
Nasibini almış Veli dayım

İyilik, güzellik kalpte başlar
Bağrına basmış gurbette taşlar
Özleminden köy, evlat ve kardaşlar
İçine dert olmuş Veli dayım

Gittin bu dünyadan çok erken
Bir saygı götürdü giderken
Dışından her daim gülerken
İçten içe dolmuş Veli dayım

Nasıl unutulur,çare buluşun varya
Şimdi dertlerimiz ardı sıra angarya
Koca Köy,Memleket ve Avusturya
Göz yaşında solmuş Veli dayım

Şimdi bu dünyaya artık küstü
Art niyetlik olmadı hiç kastı
Rıfat‘ım hüzünlü bir akşam üstü
Duydumki bedenen ölmüş Veli dayım

#ŞiirRıfatAkpınar | 19.01.2019

Cennet Mekan “Veli Aksu” dayı’ya ithaf edilmiştir