Katreden Ummânâ
Hazreti Mevlânâ
Belh şehrinden Konya’mıza uzanmış,
Baht izinde, geze geze Mevlânâ.
Bir ilâhi terbiyeyle bezenmiş,
Feleğin gam seline, düşürdüğü bir kuldum.
Saçlarının teline, tutundum da kurtuldum.
..........Baktıkça o gül yüze, sevgi ummanı buldum,
..........Gecelerin gündüze, döndüğü anı buldum.
....................Şimdi kalbimde yerin, okyanustan da derin,
....................Bekliyorum hükmünü, bin sabrile kaderin.
Sevgili yok dersen, gönlünde yerim,
Eğilmiş bir garip, başla giderim.
Neyleyim, kaderim, böyleymiş derim,
Gözlerimden sızan, yaşla giderim.
Bin bir acı kalır, tatlı emelden,
Ey gönül, yollara, bakınıp durma,
Senelerden beri, gelen yok işte.
Kendi kendine boş hayaller kurma
Aşkını sevdânı, bilen yok işte.
Bitmedi bir türlü, bahtımla nîzam,
Bozkırda Açan Çiçek
Ankara, güzel şehir, bozkırda açan çiçek,
Milli birlik harcının, karıldığı yersin sen.
Tarih sayfalarına, altın harfle geçecek,
Cumhuriyetimizin, kurulduğu yersin sen.
Anneciğim
Yüce Rabbim lütfûna, seni kılmış vesile,
Sen de oldun oğluna; anne, bin heves ile.
Sen bana canından can, kanından da kan verdin,
O yeşil gözlerin, gözümde tüter,
Gün be gün özlemi, derde eklerim.
Gönlüme bir zerre, ümit ver yeter,
Yüce Rabbim kerim, der de beklerim.
..........Neyleyim özlemim, dinmiyor işte,
..........Gönlümdeki ateş, sönmüyor işte,
Bu Sevgi Sevgi Değil!
Sevdâ güvercinine, uçmak için kanat can,
Olamıyorsa eğer, bu sevgi, sevgi değil!
Nazlı yârin gönlüne, târifsiz bir heyecan,
Salamıyorsa eğer, bu sevgi, sevgi değil!
Bir Gülün Efgânıyım
Geç açılmış tez kırılmış, bir gülün efgânıyım.
Çok sevilmiş az görülmüş, bir düşün giryânıyım.
Her günüm dünden siyahtır, hüzne tâkat yetmiyor,
Ey sevgili bil ki, gönül kapına,
Muhabbet bağından güllerle geldim.
Sığmaz oldu bende gönül kabına,
Sevda ırmağından sellerle geldim.
İnan ki gördüğüm ilk andan beri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!