Veli Amca Şiiri - İbrahim Akça 3

Veli Amca elinde ucu çürümüş bastonuyla geldi
Sigara dumanı ve taş sesisin iç içe olduğu köy kahvesine
Oturdu ve derin bir iç çekti
Sanki yıllar önünden geçti
Dertliydi,tasalıydı her halinden belli
Ellerini ovuşturuyordu,nasırlı ellerini
Sanırsam tarla işi var
Gariban bir adamdı zaten
Ne emeklisi ne de bir yerden maaşı var
Hiç yoksa seksen yaşı var
Durdu ve kaldırdı başını Veli Amca
Bir çay ver dedi
Sigaranın ağırlaştırdığı hırıltılı sesiyle
Çay geldi,demli simsiyah bir çay
Bir yudum çaydan alıyor
Bir yandan sigarasını içiyordu
Daldı gitti uzaklara
Birden gözlerini kıstı,düşünmeye başladı
Gözleri çok şey anlatıyordu anlayana
Anlaman için aynı zamanda yaşamana gerek yoktu
Söyleyecekleri belli çoktu
Bir dökülseydi Veli Amca
Neler anlatırdı acaba
Hayatın vücut bulmuş haliydi
Yaşamı ondan daha iyi kim bilebilirdi
Çayını içti
Sigarasını bitirdi
Masanın üstündeki sekiz köşeli kasketini aldı
Taktı kır saçlı başına
Ağır ağır terk etti köy kahvesini
Arkasından baktım
Her zaman giydiği o ceket
Kahverengi solmuş pantolon
Ve hiç çıkarmadığı siyah kundurası ile
Boynu bükük gitti
Gariban adamdı
Yaman adamdı Veli Amca
Dünya malında gözü yoktu
Anlaşılan dünyanın onda gözü yoktu
Çünkü giderken bir dur bile demedi