Velhasıl Zor İnsanım Ben.

Çok konuşmayı sevmem ben
Az olsun öz olsun isterim.
Çok insan da sevmem ben
Az olunsun öz olunsun isterim.
Her şeyin fazlası insanı yorar,
Azı aratır,
Kararında olsun isterim.
Su gibi sevmek isterim
Ona baktığımda kendimi görmek için.
Su gibi sevilmek isterim
Bana baktığında kendini görebilmesi için.
Öyle herkesi sevmem ben,
Birden sevmeyi de sevmem,
Sevilmeyi hak etmeliler.
Herkesin beni sevmesini beklemem,
Her önüne gelenin beni sevmesini de istemem,
Beni sevmeyi hak etmeliler,
Sevilmeyi hak etmeliyim.
Vefasızlığa tahammülüm yok,
Vefasız olanı hiçe sayar,
Bendeki yerini sıfıra çıkartırım.
Yaşamak, İstanbul'dan vazgeçememek
Ve bir o kadar da mücadele etmek demek.
Zoru görünce kaçmam ben
Kaçanı da hiç sevmem.
Zorluğu belinden kırmalıyım ki
Düştüğümde tutunabileyim.
Canıma taş atan insanların
Ne yaprağına rüzgar olurum,
Ne de dalını kırarım,
Yanımdan, yöremden uzak tutarak
Köklerinden söker atarım.
Velhasıl; zor insanım ben.