Sen de bitiyorsun artık
Şarkılarda yoksun
Rüyalarda ve çalgıların nağmelerinde
Bir iki resmini görmeseydim
Biri seni sormasaydı
Yokluğunun farkına da varmayacaktım
Vefasızlık mı bu?
Kime söylesem inanmazdı
Ben bile kendime diyemezdim seni unutacağımı
Tutamadığım sözlerden birisin şimdi
Vefasızlık mı bu?
Yeni bir dala konmadım
Kanatlarım açık gökyüzündeyim
Bir sebep yok ki yere ineyim
Kısacası sıkılıyorum
Tekrarlanan kelimelerden
Hep uzaklarda gökyüzündeyim o nedenden
Vefasızlık mı bu?
Ne göçmen kuşlara takılıyorum
Ne de kafeslerine kanaryaların
Bülbülü anlamak çok zor
Duygularım taşıyor ama
Kendi kabıma sığamıyorum
Aklıma senden başka bir şey gelmezken şimdi
Aklıma kimseler gelmiyor
Vefasızlık mı bu?
Göçebe kaldı ruhum
Sabitlenmiş bir bedende
Ve bu çatışma her meselede sonuçsuz
Oysa evren uçsuz bucaksız
Her şeyi yutar
Her şeyi unutturur
Seni de
Beni de...
Kayıt Tarihi : 17.3.2009 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bî-vefâ dünyâdan usandı gönül
Yok dedi dünyâyı yok sandı gönül
Düşdü aşkın odına yandı gönül
Vahdetin kand-âbına kandı gönül
Hocam;
Birlik kamışından çıkan şekerli suya kandı(doydu) gönül diyor.
Son dizede şair nesimi.
vahdet diyor ya hocam şair,vahdet işte şiirinizin son bölümünde ne kadar bariz..
Göçebe kaldı ruhum
Sabitlenmiş bir bedende
Ve bu çatışma her meselede sonuçsuz
Oysa evren uçsuz bucaksız
Her şeyi yutar
Her şeyi unutturur
Seni de
Beni de...
TÜM YORUMLAR (1)