Vefasız Şiiri - Semra Şimşek

VEFASIZ

Kalemi alıp eline
her dizenle beni hançerliyorsun ya
yazdığın kağıt bile senden vefalı.
Şuçlu bulup beni, yerden yere vuruyosun ya
serildiğim yerler bile senden vefalı...

Sustum adını anmadım dilimde.
Hatanı anlarsında gelirsin diye kendine.
Bu nasıl bir vicdan ki
görmedin suçunu bir kez bile.
Sırtımdan vuran düşman bile senden vefalı...

Bilmedin kabahatini haklı buldun kendini.
Hiç düşünmedin neden niçini?
Kurdun mahkemeni suçlu bulup
koparıp attın kellemi.
kınından çıkardığın kılıçın bile senden vefalı...

Lafların taş gibi yağdı üstüme.
Gömüp bıraktın beni kırk kat yere.
Parçaladın hınçla ruhumu
acımadın özüme.
Pul ettin kırk yıllık ömrümü
her bir zehir sözünle.
Soğuk bulduğum yılan bile senden vefalı...