Soldurmasın diye yaz güneşi
Okyanus dibindeki
Mercan kayalıklarda gizler,
Sararınca sonbahar
Kuruyan yapraklardan
Çatlamış ağaç kovuklarından
Soğuyan her şeyden saklardı.
Donuk kış gecelerinde
Usulca sarılıp rüyalarda
Diyardan diyara taşır,
Giyince gelinliğini ilkbahar
Duvağına çiçekler takar
Başını yaslayıp göğsüne koklardı.
İhtirasla örtünce güneşi gece
Gündüzü de geceye katar,
Büyülü mabedinde
İki mum bir tütsüyle tapardı.
Oysa ki uğruna ömür tükettiği şey
Aslında bir rüyaydı.
Kayıt Tarihi : 5.4.2018 00:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşk kavuşunca, aşık kavuşmayınca ölürmüş...
