Kaş, göz derken takıldı da pürçeğe,
Kondu gönül bir mevsimlik çiçeğe.
Adım adım ölüm denen gerçeğe,
Yürürken yollarda vefa görmedim.
Noksanlarım katmerledi sancıyı.
Unutturdu ana,ata, bacıyı.
Nedametim yüreğime acıyı,
Vururken ballarda vefa görmedim.
Boşa geçti ömrün dünya bölümü.
Vuslat diye bekliyorum ölümü.
Dolu vurdu nevbaharda gülümü,
Çürürken dallarda vefa görmedim.
Bilmediler, sır dediğim duygumu.
Solan güller düşsüz koydu uykumu.
Izdırâblar umut dolu ufkumu,
Bürürken yıllarda vefa görmedim.
Sönerse ocağın,tütmez bacan da.
Akıbet ölümü tadar bu can da.
Bal deyip yuttuğum zehir fincanda,
Kururken fallarda vefa görmedim.
O Matlup ki unutmuyor talibi.
Herşey Onun,O herşeyin sahibi.
Gayrısı yok dertlerimin tabibi,
Dururken kullarda vefa görmedim.
Kayıt Tarihi : 28.4.2009 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ediyorum.10 puan.
Selamlar0
Vuslat diye bekliyorum ölümü
Dolu vurdu nevbaharda gülümü
Çürürken dallarda vefa görmedim.
Her satırı ayrı bir güzel ama ben bu dörtlüğü
kendime daha yakın buldum harika sözler sazla
çalınıp söylenebilir türkü tadında bir şiir
kim vefa görmüşki şairim hep aynı durumdayız.
Tebrikler Zerrin TAYFUR
Güzel bir şiir.
TÜM YORUMLAR (5)