Vefa Görmedim Şiiri - Osman Kaya Malatya

Gurbet elde bir başıma kalmışım,
Ayrılık derdini çekerim anam.
Yine bugün anılara dalmışım,
Gözlerimden yaşı dökerim anam.

Malatya’yla Almanya’nın arası,
Bağrımı deliyor hasret yarası,
Beni bur-da tutan ekmek parası,
Onun için boyun bükerim anam.

Yaralarım derin içime kanar,
Sılayı andıkça yüreğim yanar,
Bahçemize şimdi baykuşlar konar,
Ağlar yüreğimi yakarım anam.

Kimi söyler kimi kırar bilmiyor,
Mecburum elimden bir şey gelmiyor,
Parasız yaşamak kolay olmuyor,
Sözlerine kulak tıkarım anam.

Akşam olup evimize dönünce,
Ruhum sıkılıyor lambam sönünce,
Bur-da istediğin olmaz gönlünce,
Çıkıp pencereye bakarım anam.

Çırpındım dert beni perişan etti,
Baharı görmeden kara kış çattı,
Sağlığım bozuldu dermanım bitti,
Solar gün geçtikçe çökerim anam.

Eşimden dostumdan vefa görmedim,
Kana kana gülüp sefa sürmedim,
Bir gün olsun muradıma ermedim,
Usandım dünyadan bıkarım anam.

Kaya der çileler derdi getirir,
Zalim kanser yavaş yavaş bitirir,
Uzun sürmez ahirete götürür,
Çimen gibi umut ekerim anam.