VEFA GAZELİ
Bulunmuyor her yerde yıldızlar kadar uzak
Matem dolu yürekler, soldu vefa gülleri
Nisyanın çöllerinde hasret kaldım vahaya
Bin ümitle yaşarken, savurdu sam yelleri
Asra sığmaz acılar, kısacık bir ömürde
Bulutlar kardeş bilir, gözden akan selleri
Kederden yana oldu, günler, aylar, seneler
Hep dikenler bürüdü dosta giden yolları
Mağlup oldu baharım, hazan düştü payıma
Tomurcuklar yanarken, hüzün kırdı dalları
İnsan-ı kâmil için bu mukaddes hasleti
Düştüğü yerden alsın Yaradan’ın kulları
Nice ömürler bitti, bir bir söndü çerağlar
Unutanlar utansın mazideki yılları
Hüseyin Gazi KILBAŞ
18/02/2009
Kayıt Tarihi : 18.2.2009 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimin gücü yetecek doğrultmaya belleri.
Ömür tükendi yavaş kurudu gözümde yaş
Çağlayıp boşalırdı buğudandı tülleri
Ben pes ettim bilesin, kalmadı dizde derman.
Çığlıklar sus pus oldu, mühürledim dilleri.
KUTLADIM BALACAN
TÜM YORUMLAR (2)