VEFA BİLMEYENİ SEVMEYE GELMEZ
Mal dediğin elin yüzün kiridir
Çoğu kalbe ziyan yığmaya gelmez
Yalan dünya bir eğlence yeridir
Sevmeye sev ama övmeye gelmez
İnsan vardır iyi günde yar olan
İnsan vardır servetiyle var olan
İnsan vardır daim gönlü dar olan
Ne sevmeye ne de dövmeye gelmez
Güneş gibi olmak bir hakikatte
Toprak gibi olmak var sadakatte
Yağmur gibi olmak var adalette
Hoşgörü var ama yağmaya gelmez
Sevgilin sesi gönle şifadır
Dostluğun gereği kavli ifadır
Yârde yarende aranan vefadır
Vefa bilmeyeni sevmeye gelmez
Cevr ile artar mı aşkın değeri
Her zaman canlı tut her zaman diri
Koşulu kuralı ne de eğeri
Aşkı denmeye değmeye gelmez
Gönlün ya bir cennet ya kabristan
Zulanda ne varsa şahidi vijdan
Neyi eksik yaratmış ki yaratan
Öyle savuşturup savmaya gelmez
Ey ki yürekteki sabır tahammül
Hoşgörü tevekkül büyük tahayyül
Ah gönül ayakaltında kalan gül
Gönül kırılgandır eğmeye gelmez
Mahmut Nazik 26 10 2017
Kayıt Tarihi : 1.11.2017 18:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!