Vefa Şiiri - Müyesser Doğan

çaresizliğin kış uykusu nedir bilir misin?
Vurulan benim ,
neden göğsümde sen ölüyorsun ?
Güneş batıdan dogmuşsa bugün ,
Bugün alacakaranlık kuyulara gözden düşüyorsan
Sen Yusuf olmazsın gülüm.
Özlermişim şimdi ilk gülüşlerini ,
Vefa meğer yıkık bir meyhaneymiş sesin de.
Şimdi
Kalbin de fışkıran merhametin teselli etmiyor beni.
Hangi mezara koysan ora da ağlarım gülüm.
Sen sadakatin kanatlarını kıralıdan beri ,
Göğüm de düşlediğim kuşlar ucmuyor gülüm.