Vedatın Ardından Şiiri - Agah Özbek

Her günkinden daha değişik
Büyük bir sessizlik var mahallede.
Karanlık bulutlar çökmüş gecekonduya,
İncecikten bir yağmur yağıyor.
Taranmamış saçlar,
Yıkanmamış yüzlerden okunuyor
Uykusuzluk.
Kimisi yalın ayak başı açık
Kan dolmuş gözleri.
Tel örgülere dolaşmış sarmaşık güller
Yağmur zerrecikleriyle
Açmaya yüz tutmuş çiçekler.
Büyük bir kalabalıkla
Zorluyor çiti,
Kadınlı çocuklu
Yaşlı genç.
Bütün başlar eğilmiş öne
Sonsuzluğa giden bir
Yolcuyu uğurlamak için.
Evet bir tabut omuzlarda
Gerisinde saçlarını yolan
Ana
Ve tüm insanlar.
Tabutun önünde çerçeveli resmi
Yarı tebessüm
Hemde onsekiz yaşında.
İşte bir su götürmez gerçek
Gidiyor ıslak çamurlu yoldan
Tren hattını geçerek...

25-12-1981 Adana