Hayallere daldım sende gözlerim
Yanında fısıldar sanki sözlerim
Ateşi sen yaktın bense közlerim
Her yağmur sesinde seni özlerim
Bak nasılda geçmiş seninle zaman
Gönlümdeki bazen beni yıpratan bazende şımartan bir aşk,
Uzaklarda oluşundanmıdır bilmiyorum aramızdaki kopukluk oysaki ne kadarda çok sevmiştim seni şu anda sevdiğim gibi,
Senden başka birisiyle olmam heralde imkansız!
Seni ben sulara, kumlara, yok olan zamana yazmadım sadece kalbime yazdım benimle birlikte yaşayasın diye başka birisine sevdalanmadım denedim ama yapamadım hey aşk. her yolun başında, ortasında ve sonunda sen çıktın karşıma ne oldu çıktında karşıma yine kendimleyim her geçen gün yıpranıyorum tükeniyorum sayende, oysaki senden tek isteyim ya benim ol yada çık git artık kalbimden artık zamana yenilmek teker teker tükenmek istemiyorum, senin kalbimde oluşun benenimi sarışın, seni unutamayayışım beni seven kafasında hayalleri olanlarada zarar veriyo bu yüzdendir kendimle kaçısım insanlardan uzaklaşışım beni bitirme artık ne olur aşk.
Ben istemezmiyim sevdiğimle mutlu olmak bir yastığa baş koymak, mutlu bir yuva kurmak hayallerle yaşıyorum artık bir umut bekliyorum bir ışık görmek istiyorum artık bu yolda, ya sonsuzluğa açılsın yada senin le birlikte toprak olsun.
Nedir içimdeki bitmeyen sevgi
Aşk'mıdır bu insanlığın derdi
En güzel gül dalında bitendi
Cahil adam aşk'ı da yendi
Belkide karşıma aşk çıkmayışındandırdır galibiyetim
Hangi gece yıldızı seni aldı benden,
Nefret ediyorum artık senden,
Hangi kalleşlik varki böle her saat sızlasın,
Hangi yalan varki bir kesik gibi yüreğime damlasın.
Şu kış ayının soğukluğunda,
İstanbulda ben,
Dolaşırım kaldırımsız yollarda,
İçimdeki çocuk büyür,
İçime sığmaz olur artık,
Bir anda yağmur gibi gözlerimden akansın
Şu yaralı gönlümde ebediyen yatansın
Bazen ise canıma bir can daha katansın
Varsın olsun gözyaşı damla damla senden yar
Oluk oluk akıyor yağmur gibi gözlerde
İklimler gibi içimdeki büyüyen çocuk,
Kimi zaman yaz bazende kış,
Yaz olsun isterim iklimimin,
Seninle ısınmasını isterim kalbimin.
Bir umutla yaşıyorum dünyada,
Bir duygudur içimdeki yazdıran, gidiyorum hiç durmadan, karanlıklardan çıkma günümdür bugünüm yarın aydınlığa kavuşacağım içimde hissederim.
Yürüyorum dedim ya emin adımlarla arkama hiç bakmadan geleceğe doğru yürüyorum usanmadan, karşıma bir asansör bir de merdivenler çıktı yükseklere gitmemi sağlıyan, ben merdiveni seçtim yavaş ama emin adımlarla basamakları teker teker çıkıyordum bazen duraklamalar oluyordu bazen iki merdiven aşağıda buluyordum kendimi ama o kadar emindimki kendimde yılmadan azimle çıkıyordum merdivenleri.
Asansörle çıkmak daha cafcaflı olabilirdi aslında hem daha çabuk ulaşabilirdim doruğa aydınlığa ama ne kadar hızlı çıksam her çıkışın bir inişi olduğundan asansörle kendimi bir anda dipte bulabilirdim o an belkide biterdim ama ben umudumu kırmamak için sade ve yorucu olan merdiveni seçtim inişi olmayan bir yolda hissediyorum kendimi bu merdivende.sonunda ulaştım zirveye ve yorgunluğumu hissettim o kadar tatlı bir yorgunluktu ki bu mutlu etti beni karanlıklarda yoktu artık herşey çok ama çok merdivenler aşağıda kalmıştı.
Hani
Yeşil çimenler arasında
Maviydi ya gökyüzü
Sonra
Nasılda ayırdı bizi
Kıçımıza batan ısırgan otları
Görüyorsun değil mi
Ne kadar inceldi kent
Kendisini geceye saklamış
Kimi zaman benim gibi
Kimi zaman senin gibi karanlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!