Vedat Köseoğlu Şiirleri - Şair Vedat Kös ...

Tutkunun rengi beyaz,
Sevgininse mavi
Aşk,
Masmavi bir gök altında
Beyaz bir güvercin özgürlüğünde
Sevmektir seni...

Mevsim geçer, gün döner, yaz biter,
Bekler sılada hasret dolu yar beni
Bir gün gurbetten sılaya dönersem eğer
Bir büyük hasretle kokla beni, sar beni…

Varsın geçsin bu kış ta bensiz,

Dün
Birisi dışında...
Bütün görevlerimden
İstifa ettim...
Artık
Yalnız

Unuttum ben hüznün siyah rengini
Bahçeme seninle geldi ilkbahar,
Kaybolsa da gökyüzünde güneş,
Ufkumda parlayan yıldızım var...

Ne zaman içimden bir tren geçse,
Veda edişin gelir aklıma
Ve gözlerin...

Ne zaman aklıma gelse gözlerin,
Söz verişini hatırlarım

Sana verebileceklerimdi,
Kucak dolusu bir sevda,
Sıcak bir gülüş
Ve içten bir öpüş,

Bana verdiklerindi,

Bir kırmızı
Güldü o,
Bir sabah
Kırmızısını çaldılar,
Boynu bükük
Öldü o...

Hüzünlü bir sonbahar günü,
Kapınız çalınıyor…
Ding… dong…
Koşup açmak istiyorsunuz,
Bedeniniz izin vermiyor…
Gidebildiğinizde kimsecikler yok…

Çocukluğumuzda çok uzaklarda sandığımız,
Pek çok şey vardı…
Büyümek, anne, baba olmak, okula gitmek,
Ne büyük işlerdi gözümüzde,
Nasıl geçecek bu zaman derdik, ya da ne zaman?
Oysa kaf dağının ardında sandıklarımız

Niçin bu hüzün, söyle buna sebep ne?
Bilmem neden böyle çökmüş omuzların?
Yıllar birer çizgi olup düşmüş yüzüne
Şarkımızı söylemez olmuş dudakların...

Üzülme ! Yalnız senden götürmedi zaman,