Sen geceler düyümü
Sen kavgalar sürgünü
Zulme karşı direnen
Halkının gonca gülü
Kar çiçegi tacınla
Esti sehel yeli dalğalandı saçların
Kokusunu unutamadım çiçeklenmiş kırların
Ne zor imiş sevdigine sevdigini söyleyememenin
Attın kazığını gene felek kandırdın beni
Umut etmiştim bir selam bir kelam söylemeni
Ayrılık zor bir kelime
Bir can bin can olur yüreginde
Birini koparıp atsan
Dokuzyüz doksan dokuzu durur
Alışkanlığını bırakamazsın
Uçan bir kuş idim dalımda
Avcılara hedef oldum sarp bir yamaçta
Gelme üstüme benim
Daha körpecik bu yüregim
Bırak beni ben gideyim
Yaralı yüregim
Fırtınalar kopardı içimde anlamsız yaşamda
Yıllar yılı buz tutmuş yüregimin baharısın
Karabasanlarla uyanırdım geceleri
Sen dindirdin akıp giden ömrümün baharısın
Canlandı yüregim titredi ellerim görünce seni
Varsam gitsem dağlara çok bunaldım of
Dertli sazın teline bir dokunsam of
Dertli,dertli ben söylesem
Gözümden yaşlar boşalsa
Daldaki kuşlar ağlasa
Bu türkü son ağıt olsa
Ben baharlar gelmiş memleket isterim
İstemem çocuksuz kırlar
çiçeksizz ağaçlar ve balsız arılar
Yaşasın halkların kardeşliği deyimiyle
Savaşsız,kansız bir Dünya isterim
Gül..Hep gülsün yüzün
Yüzün bir ay gibi ışıldasın
Gözlerin bir nur gibi
Gönlümü aydınlatsın
Saçların hep uzasın
Unutamaz oldum kara gözlerini
Haftalarca alamadım haberini
Zaten felek vurmuş bana sillesini
Sende vurulmuşun dürme defterini
Açta gönlünü ben girem birazcık sevsen beni
Savrulmuş yapraklar gibi halim yok perişanım
Bölünmüş uykularım uyunmuyor uyuyamıyorum
Candan ne bir yar nede dost eli bulamadım
Bir selam yolla,bir sabah çıka gel ey nazlı güzel yar.
Esiyor gönlümde fırtınalar delicesine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!