Vedaları Sevmem Şiiri - Ahmet Beltekin

Ayın gölgesi gibi düşmüştü suya,
Doyumsuz bakışlarındaki hüzün.
Bir bahar çiçeği gibi dalmıştın uykuya,
Karanlıklar ıslanırken yıldızlarla,
Farkına varamadım gündüzün...

Kaplarken bulutlar ayın büyülü ışıklarını,
Çığlıklar döküldü çırılçıplak,her yana,
İlk damla düşerken bulutların kollarından,
Ufku saran sis,silemedi toprağın kokusunu,
Ayrılıkların habercisi oldu yapraklar,güzün...

Uzakların davetcisi bu kızıl sonbahar,
Düşündükçe ayrılığı dayanamam.
Ben vedaları sevmem bilirsin,
Ve sensiz yapamam.
Bir gün güneş kaplar gökyüzünü,
İsterim ki eksilmez yüzünden tebessümün.
Eksilmez senelere sinmiş mutluluk,
Yoksa dayanamam.