Falcı Şiiri - Ahmet Beltekin

" Hayat gerçeklerle yüzleşme meydanıdır."

Bir dostum var,düşünde kendini düşerken görmüş,
Üstelik bir falcının evinde,
Bir fincanın içine sıkışmış,yalan devinde.

Okumuş dostuma geleceğini.
Ne vakit olduğu belli değil,hangi vakit olduğu da.
Bir vakte kadar evlenecekmiş,
Çoluğa çocuğa karışacakmış.
Bundan böyle kör talihini yenecek,
O da hayatla barışacakmış.
Evlenince güzel günler görecekmiş,
Ama gel gör ki çocuğu belli bir zaman sonra ölecekmiş.

Sonunda evlenmiş,çocuğu olmuş,
Sevinmesi gerekirken,bütün neşesi kaybolmuş.
Yeniden küsmüş hayata,beti-benzi solmuş.
Çocuğunun üstüne titrerken,
Falcının sözlerini düşünüyormuş.

Ne olduğunu siz de bileceksiniz,
Dostum korku içinde,çocuğu büyümekte.
Aslında bir şey olmayacakmış,
Falcıya inandığıyla kalmayacak,
Yaşayamadığı gençliğine,
Korkuyla geçen ömrüne yanacakmış.

Bir dostum var,düşünde kendini düşerken görmüş,
Üstelik bir falcının evinde.
Koskoca ömrü heba olmuş,
Acısını içinde duyduğu,
Bir fincanın içine sıkıştırdığı,hayatının son çizgisinde,
Her şeyi berbat eden,
Geleceği öğrenme hevesinde.
Şimdi bu acıyı hiç unutmayacakmış,
Ama gözyaşları dinmeyecekmiş,son nefesinde bile.