Kilitlendi bütün kapılar,
Yollar son noktaya geldi,
Eller son kez uzandı sevgiliye,
Uzayan gölgeleri gördü dağlar,
Göçmen kuşlar son selamlarını verdi,
Koskoca bir ömrü tükettik,
Ne oldu bize anlayamadık…
Hep sürüp gidecek sandık bunca güzellikler,
Hiç gelmeyecekti Sonbahar..
Keşke,
Olmayacak duaya âmin demeseydik…
Keşke sürüp gitseydi varlığımız,
Sonsuza kadar…
Belliydi,
Senin baharın çiçek çiçekti,
Senin gözlerin ışık ışık,
Senin ellerin umut dolu…
Benimse,
Gecelerim zifiri karanlık…
Boşu boşuna aldattım kendimi,
Boşu boşuna üzdüm seni de..
Affet! ..
Bir volkan vardı içimde,
Alevler,ateşler saçan,
Afet mi afet!
Hadi gel,
Böyle ayrılık olmaz biliyorsun,
Bunca hasretin yok mu sahibi? ..
Vedalar da güzel olmalı,
Yaratılış gibi, ölüm gibi…
Tanrıya uzanan eller,
Biraz olsun yakışmalı…
Hoşça kal İlkbahar’ım,
Hoşça kal gönül pınarım,
Seninle geldim, seninle gidiyorum,
Seninle dolu dolu sonbaharım,
Hoşça kal güzel rüya!
Hoşça kal güzel gece,
Selam sana,
Olmayan yarınlarım…
Kayıt Tarihi : 5.3.2012 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir mum ışığına hasret,,, Bir damla yağmura susuz,,geceler uzun, geceler uykusuz... Bitti,bitiverdi bunca alınan nefes,, Gecenin içinde kaybolup gittik... Sensizliğin başı gibi,sonu da çığlık çığlığa bir ses...Güzel bir masal... Bitmeyecek güzellikler: Hoşça kal! ...
Hikmet YURDAER
Bana, Ümit Yaşar Oğuzcan'ın bir şiirinde geçen dize var:
'İnsan ayrılırken bile büyük olmalı...' diye,
işte onu hatırlattı bu güzel şiiriniz.
Takdir ve saygılarımı sunuyorum siz değerli kaleme.
Esen kalınız.
TÜM YORUMLAR (2)