VEDA ŞİİRLERİ

Gün yitirdi anlamını
Şimdi veda zamanıdır
Gece zaten katran kara
Şimdi veda zamanıdır

Sebep oydu gözyaşıma
Mani oldu akışıma
..

Bu nasıl bir gidiştir böyle kendinin bile inanmadığı… Şimdi birisi çıkacak sana “seni seviyorum” diyecek öylemi? Sende buna inanacaksın, inanmış gibi yapacaksın. Belki sende birisini seveceksin hatta ona “seni seviyorum” bile diyeceksin. Sahi yüreğinde sevebilecek mi? Yoksa dudaklarından dökülen iki kelime olarak mı çıkacak. Ne kadar çok cevapsız sorularla bırakıp gittin böyle… Senden bir isteğim var. Bir gün birini seversen yâda biriyle olursan ona “seni seviyorum” dediğinde ilk aklına gelen neydi bunu düşünmeni isterim. Şimdi gitmeliyim ve son olarak “El veda ederdi sen el değildin. Bu yüzden veda edemedin” diye bir söz bırakıyorum yüreğinin orta yerine… Mutlu kal. Mutlu yaşa…
..

Her gece gözümde uykular yiter
Bizlere geleli veda mevsimi
Bende ne yara ne dert keder biter
Bizlere geleli veda mevsimi

Maziyle anılar yaşımı akar
Hasretin bağrımı kor gibi yakar
..

Okul bitti kaldı içimde aşk miras.
Sen gittin içimde kalan yas.
İntikamın ayrılıkla kısas.
Bu bir başka veda gecesi.

Veda gecesi kaybetmek prensesi
Dans etmeden kaçar endişesi
..

Geldi çattı ayrılık saati
El veda gönlümün sultanı
İşte gidiyorum gönlüm seninle
El veda ruhumun akseni
El veda
Seni rüyalarımda göreceğim
Hem okşayıp hem seveceğim
..

O bugulu gözlerle son bakısın.dı aglayan gözlerimeO an tutuldu dilim dügümlendi sözlerim,Duymak istemedim.sakın deme bana elveda.Sen sustun ben sustum ama anlatıyordu bugulu gözlerle son bakısın.. Dudakların der gibiydi sakın beni unutma hep hatırla,Biliyordum Bu bir veda degil el veda.Hazanı yasıyordum sararmıstı yarim bir yaprak gibi,Caresizligi ve sözün bittigini anlatıyordu bugulu gözler O aglayan gözlerim bakamaz oldu artık yarimin solan gözlerineO sararan yapragım dalında
..

Sanıyorsun sevgimizden şaşmışım,
Bahçemizde diken başka gül başka.
Can Şirin’im, kollarına düşmüşüm,
Ölürüm de veda etmem bu aşka.

Denizleri bir nefeste içerim.
Kılıç çalar, mor dağları biçerim.
..

KAL

Eğer gidersen, vedâ bile etmeden
Bil ki bir daha dönemezsin
Vedâ edersen gidemezsin.

Şimdi, ya git hiçbir şey düşünmeden
..

Her insan veda eder
Geçmişine geleceğine anılarına
Bilmez ki yarının ne olacağını
Hep yürümek ister ileriye,bakmadan arkasına

Kimi annesine veda eder kimi sevgilisine
Bazıları ben gibi kaleme sarılır
..

Veda..
tüm ayrılıkların derinlerine inip,
yaşanmamış aşklara sıkılan;
bir el,veda..

Biraz veda..
gözlerin kadar derin,
..

veda etmeyi sevmem
vedalar sonları hatırlatır bana
bu sonlar ki
benim için geride kalmış
yarım bırakılmış zamanlar

veda etmeyi sevmem
..

Önceki gün olacak. Evet, evet önceki gün... Vedalaşmadan gittiğin gece. Yalnız dünyama beni terk edip, veda bile etmediğin o gece... Saat kaçtı biliyor musun? Hatırlıyor musun o saati? Tamı tamamına 00.20 idi. Evet, gecenin ikinci yarısı ve saatin zaman ibresi 00.20’yi gösteriyordu... Sen... Sen. Sense, veda bile etmedin giderken. Bekledim... Bekledim. Seslendim ardından defalarca... Ama, yoktun. Duyuramıyordum sana sesimi... Bir ölüm sessizliği kaplamıştı geceyi. Umutların bittiği andı... Sevdalımın ise, terk ettiği an... Bir veda etmeden. Hoşça kal bile demeden... Acı geldi bana bu ayrılış... Çok ama çok acı geldi. Sana öyle alışmıştım ki artık.. Veda etmeden ayrılman bile, o anımı zehir etmeye yetiyordu.
O an; sanki gözlerim dolu dolu oldu. Akacak sandım yanaklarıma... Ama akmadı. Akamadı... Çünkü, kendini tutuyordu. Bu sevdaya güvenemiyordu... Çok acı vermişlerdi ömründe. Yeniden bir acı çekmeyi kaldıramazdı, zayıf yüreği... Ondandı akmayışı. Fakat... Fakat sen, dönüp gitmiştin aniden. Ardına bile bakmadan... Bir veda bile etmeden.
Kalktım monitörün başından. Boynumu büktüm. Fişini söktüm bilgisayarın.. Evet... Yalnız dünyamda, yalnız odama, yalnız ve soğuk yatağıma dönecektim. Başka çare mi bıraktın bana..? ! Hayır.. Bırakmadın. Canın sağ olsun güzelim. Sen, sağ ol... Ben alışkınım, bu tür yalnızlıklara. Buna benzer acılara... üzülme sen. Hiç üzülme... Buna da katlanırım nasılsa... Yüreğim, eski acılarına yeniden döner. Tekrar yaşarız, o özlem dolu saatleri... Üzülme sen. Sen üzülme sevdalım. Haaa, bir sorayım bakalım. Fena alıştım ben bu “Sevdalım” kelimesine... Sana “ Sevdalım” diyebilir miyim? Bu duygulara ne ad vereceğimi bilemiyorum da... Hani sana sorup, bir izin alayım dedim. Ne de olsa bizimkisi, aşk değil... Onulmaz yara... Olması mümkün olmayan bir iş... Bir umutsuzluk şarkısı..
O şarkının adını, senin koymanı isterdim. Onun için sordum... “ Sevdalım “ diyebilir miyim sana? Gizli de olsa, zaten çok kez söyledim ya... Bunu sen de anla-dın. Çünkü sen de bana, birkaç kez “ seviyom ya, canım benim..” dedin. Ama ben başka yorum yaptım... İlle de bir isim vermek şart değil. Öyle de kalabilir. Sana acı verip, sıkıyorsa arkadaşlığımız, sıkılıyorsan, hemen noktalayabiliriz... yeter ki sen, acı çekme, üzülme.. Kendini suçlu hissetme. Ben alışkınım, böylesi buruk vedalara... Onun için sevmem vedaları.
O geceye dek; seni başka duygularla hiç düşünmedim. O gece, yatağa girince farkına vardım bunun... Meğer ben sana, ne çok bağlanmışım..! ? Alışmışım...O, aniden gidişin, vedalaşmadan ayrılışın etkilemiş olacak beni... Aldın, götürdün uykumu benden... Uyuyamadım sabaha dek.
Sabah ezanı okunurken ben, hala seninleydim... Ve, seni düşünüyordum güzeller güzelim.. Sevdalım. Ne çok da alışmışım farkında olmadan sana. Tiryakin olmuşum... Bağımlın olmuşum da, hiç haberim yokmuş. Ezan okunurken bile; sana yazacağım sözleri düşünüyor, dudak ucunda biriktiriyor, dilimle tekrarlıyordum. Ne yaptın sen bana, söyler misin? Ve, o andan itibaren, bir roman tasarlamaya başladım, usumun derinliklerinde... İçindeki kahramanları biz olacağız. Hadi hayırlı-sı... Bakalım bu serüven, bizleri nerelere sürükleyecek? ! Bugüne kadar hiç olmadı ama, bu kez hayırlı olur inşallah. Bekleyelim, görelim. Belki ben; yalnız başıma yaşarım bu sevdayı da...
Senin mutlu geleceğin var önünde. Er ya da geç bu kesin... Onu etkilemeye kimsenin hakkı yok. Benimse, hiç yok... Tabii, bana göre... Onun için; tek taraflı ve de yalnız yaşanan, bir sevda olmaya mahkum benimki... Sana ve sizlere kıyamam. Fakat, tarafsız olarak düşünürsek, “sevmek “ ne haram, ne yasak, ne de günah... Hele bu benimki gibi, tek taraflı garip, zararsız bir sevgi olursa... Zaten ömrümün son baharını yaşıyorum.. Başka baharları soldurmaya hakkım yok.
..

VEDA EDEYİM

Geldi veda zamanı, kalamam artık burda,
Ben kendimde değilim, yem oldum kuşa kurda,
Mahkumum bekliyorum, gedik açılsın surda,

Gitmeye gideceğim, son sözümü diyeyim,
..

Gitti dönmüyor gidenim
Çürüdü benlik bedenim
Sormasın dostum yarenim
Selam veda gidiyorum

Karlarım mevsimsiz yağar
Herkese gün güneş doğar
..

Veda etmeye geldim.
Seni görmeye geldim
O gül gibi kokunu
Son kez duymaya geldim.

Elveda aşkım sana
Tüm hayata elveda
..

Adını koyamadığım bir veda bu yağmur kız.
Sende kalan yüreğime, canıma, nefesime,
Gecelere, gecelerin mavi menekşelerine,
Yıldızlara, denize ve yakamoza bir veda bu.
Gözlerine, bakışlarında kendimi yitirdiğim,
Gözlerine, gözlerinde bulduklarıma, kendime,
Adını koyamadığım bir veda bu yağmur kız.
..

Gece gündüz bir oldu,
Olmayacak sabahlara,
Doğmayacak güneşe,
Artık veda vakti şimdi.

Yarım kaldı her heves,
Ölüm soğuk bir nefes,
..

Şimdi ayrılık acısı sardı.
Müzik dans sonrası hüzün.
Şimdi ışıklar karardı.
Elveda olmuş son sözün.

Gel son kez dans edelim.
Sonra kaderin yoluna gidelim.
..

Dünyada taze bir gonca gül iken,
Veda vakti geldi ayrıldık annemm..!
Sen bana ben sana doyamamışken,
Veda vakti geldi ayrıldık annemm..!

Bahar gelmeyince güller açmıyor,
Hazan vurmuş bağda bülbül ötmüyor,
..

Kaçıyorum tutsaklığından,
Kırıyorum tüm kafesleri.
Çıkıyor prangalar,
Koşuyorum ileri.

Vurmam artık sahillerine,
Başıboş zamanlarda.
..