Sonbahar, vedanın adıdır
Yaz'a veda, yaşama veda
Eylül hüznün gözyaşıdır daima
Ekim tohumun toprağa gebe kalışı
Kuşların veda vaktidir
Gökyüzünde çığlıkları
Hüzün olur düşer toprağa
Kasım gitme vaktidir
Sessiz sedasız
Yere düşen bulutun gözyaşlarını
Yaprağın süpürerek
Toprağa gömdüğü
Velhasıl dostum
Kasım gitme vaktidir
Son elveda
Kimseye haber vermeden
Ayak izlerini silerken rüzgar
Sessizce süzülerek
Yanına hiç bir anı'yı almadan
Ardına bir daha bakmadan
Gitme vaktidir
Geç olmadan gitmelidir...
Serpil Öztürk
10.03.1979
Kayıt Tarihi : 30.10.2017 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bilinmeyen kayboluşuna akıl erdiremediği sevgilinin ardından yüreğe düşen sevda ağırısıdır bu....
TÜM YORUMLAR (1)