Veda Treni Şiiri - Hüseyin Ülkü Korkmaz

Raylara dökülürken gözyaşları,
Yine hüzzâm bir şarkı çalıyor,
İliklerime kadar işliyor yağan yağmur,
Hepmi hasret olacak yaşantım,
Yine beklerken istasyonda treni,
Sarılacağım yazdığım şiirin bekle diyen satırlarına,
Yerlerde hazan yaprakları,
Gökyüzü ağlıyor sanki yalnızlık çeken bana,
Son kuşlarda terketmiş yalnızlık dolu akşamları,
Acaba bir bahar daha görürmüyüm,
Yeşerirmi yine içimdeki ölmüş duygular,
Bir tarafta uzayan raylar,
Bir tarafta beni tarif eden sonbahar,
Gel veda treni al benide götür yıldızların solmadığı diyara...
H.ÜLKÜ KORKMAZ (Her hakkı saklıdır-izinsiz alıntı yapılamaz)