Veda sessizce ağlıyor… Şiiri - Mehmet Ay ...

Veda sessizce ağlıyor…

Batmakta olan güneş gizlenirken dağların ardına,
Karaalioğlu parkında yudumlanan çay ağlıyor,
Hislerim eşlik ediyor demin tadına,
Gölün buruk,
Yeni bir sefere yelken açmakta doludizgin…

Geçen yirmi yılın ardından,
Sokaklar, caddeler ve limanda haykırmakta,
Gözlerimde canlanmakta mazi,
Hasretler yerini bırakmakta,
Yeni seferde yaşanacaklara….

Çarpan yürek hızlanmakta kendince,
Sanki elinin içi ısınmakta,
Parmak uçlarım flört etmekte bardakla,
Ya iki masa ötedeki o gizemli gözlü bayan,
Yeni bir sefere çıkanken arkada kalanlar…. Siz…

Yıllarla hesap görüldü,
Duygular asıldı ipe,
Arındık durgun denizde,
En zor olanmış bırakmak yüreğini,
Bilinmeyen sefer öncesi, elinle denizin koynuna…

Kim derdi yıllar acımasız diye,
Hangi gölün uslanmıştı sevilmekten,
Hangi bakış dönmüştü gözden çıktıktan sonra göze,
Hangi ihanet affedildi… tanrı katında,
Sefer öncesi bırakmak zorunda olduklarındır, seni olgunlaştıran…

İşte zaman geldi,
Artık bir buruk gülüşle ayrılmalısın limandan,
Yeni ufuklara göz kırmalı,
Şans tanımalısın yaşanacaklara,
At gözlükleri çıkartmalısın,
Borçlu gittiklerinden hariç, arınmalısın,
Yeni bir seferin getireceklerine, yelken açarken,
Bir kadeh mehtapla karşılamalısın akşamı…

Dostluklar unutulmayan özlemlere gebe,
Ayrılıklar yeni bir sevdanın müjdesi,
En güzel kadın ölüme beraber gidilendir,
Evlat sevgisi bir hançer yarasıdır unutulamayan,
Vedalardır buselerin gerçek anlamı,
Ya benim içimdeki… seferlerden yorgun yüreğim…

Azgın dalgalara inat açtığın yelken,
Tuzla yıkadığın o güverte,
Bazen teklemeye başlayan o motor,
Yakamozlarla dans eden sen,
Sen… dönmemek üzere,
Bir sonraki seferlere inat, bir sonraki limanı görür mü sence….

Mehmet Aydemir 10.06.2012 saat 18:58