Veda Sahnelerini Şiiri - Sinan Karakaş

VEDA SAHNELERİNİ

Oldum olası dayanamam veda sahnelerine,kara bulutlar çöker gözlerime,
Yağmurlar sağanak sağanak yağar kurşun gibi çarpar yüreğime,
Ölümün ikiz kardeşi gibidir yaşanan ayrılıklar,
Otogarlar musalla taşı,
Trenler benzer cenaze arabalarına alır götürürler sonsuza,
Yıldırımlar çarpmış gibi çökerim dizlerimin üzerine.

Gidip gitmemek elindeyse eğer senin, ne olur beni bırakıp gitme,
Seni gördükçe can buluyor bedenim beni yalnızlığa itme,
Hiç düşündün mü ben gidersem bu adam ne yapar diye,
Nasıl dayanacaksın geride bıraktığın bu viraneye, bu harabeye,
Ya al beni de götür ya da ne olursun seni seven insanı terk etme.

Beni sensizliğe itmenin anlamını biliyor musun,
Bildiğin halde mi çekip gidiyorsun,
Söyle o kadar kolay mı çekip gidiyorum demek,
Gerçekten o kadar kolay mı,
Sen gidersen güneş doğmaz bana,
Çünkü güneşim sensin,
Sen gidersen nefesim kesilir boğulurum,
Çünkü oksijenim sensin,
Çekip gidersen eğer ruhsuz betona döner bedenim.

Canımı vermekten çekinmem, eğer istiyorsan ölmemi ölürüm
Çekip gitmen idam sehpasında sallandırmaktır beni,
Bunu istiyorsan hadi git te çeksinler ayağımın altındaki tabureyi,
Kalbimi sana bağlamışım, sensiz çalışma nedir bilmez,
Gitmekten vazgeç yeniden sağla gülmemi sen güldürürsen gülerim,

Sensizliği yaşatma bana bırak seninle kalayım, ya da sen benimle kal,
Çekip gidersen eğer ben nasıl soluyayım,
Bir daha düşün, bir daha bir daha belki binlerce kez düşün,
Aklına sorma artık yüreğine sor beni.
Beni tanıyorsan bilmez misin halimi, ben buna nasıl dayanayım,
Öyleyse ey Azrail geciktirme gelişini gel de ruhumu al,

Brn bu ayrılığına nasıl dayanayım.

Bırak beni yanayım,
Bırak beni yanayım......İNSANİ