Veda Öpücüğü Şiiri - İrfan Kayagil

Dudaklarının ıslaklığını son kez tatmışım
Sonrayı bilmem, şimdiden yanmışım
Güzel anılarımız var hatırlanması gereken,
Hep hayaller kurardım seni beklerken.

Hüzün ve ayrılık yoktu bunların arasında,
Bilmem nasıl yaşarım ömrümün kalan yarısında?
Gözlerindeki kıvılcımlardı aşkımızı tutuşturan
Hep o rastlantı canlanır gözümde, bizi buluşturan.

Deniz mavisi gözlerinin derinliklerine daldım,
Bütün hünerlerimi sergileyip gönlünü çaldım,
Söz vermiştik birbirimize, bir ömür boyu sürecek,
Sevgimiz artacak, hiç eksilmeyecek.

Her bahar, birlikte papatya falları açardık
Her sonbaharı birlikte yaşardık,
Kırlarda birlikte koşar, belki uçardık.
Bilmem kaç kışı birlikte uğurladık.

Seni doğan yavrumuzdan bile kıskanmıştım,
Çok sonraları, sevgini paylaşmayı alıştım,
En tatlı anneydin, emzirirken bebeği
Kıskandırırdın, güzelliğinle meleği

Beni beklerdin penceremizin önünde
Her gün taht kurardın, benim gönlümde
Bu sevda bir ömür boyu sürsün derdim,
Veda öpücüğü vereceğini nereden bilirdim.