Güneş birazcık küstü galiba,
Eskisi gibi çok sıcak da değil.
Saklambaç oynar gibi
Saklanıyor bulutların ardına.
Rüzgâr da üşütüyor hafiften,
Ağaçların altı yapraklarla döşenmiş;
Kimi sarı, kimi turuncu, kalmamış yeşilinden.
Leylekler de bozmuş yuvalarını,
Bağ bozumu toplanmış üzümler;
Tarlalar hasat edilmiş,
Kalmamış başakta buğday.
Dağların tepelerine sis çökmüş,
Hırçınlaşmış denizin dalgaları.
Çoraklaşmış toprak, kurumuş otlar…
Anladım ki gelmiş
Yürekleri ince ince sızlatan sonbahar;
Aşkı küstüren, umudu solgun bırakan…
Kırılan her dal gibi, düşen her yaprak gibi
Yeşermeyi unutan bir kalp mevsimi: Sonbahar.
Nejla Turan
Kayıt Tarihi : 7.10.2025 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!