Sen veda kokan şehirleri bilmezsin!
Bütün caddelerinde dolaşır karanlığın ayak sesleri.
Hani bir nefesin vardır duyamayacağın kadar soluk,
Hiç olmadığın kadar ıssız,bir o kadar ürkek,
Yalpalayarak yürüyen bir sarhoş kadar zavallı!
Sen veda kokan şehirlerde yaşamadın hiç!
İstasyonların dili tutuktur,
Hiç şaşmayan o bilindik saatleri duruk.
İskeleler bin yıllık uykudan çağırır seni.
Ben iskeleleri tercih ederim daha çok,
Hani rüzgarı da vardır,dolanır beline,
Dalgalar denize küs patlar saçlarında.
Ziyadesiyle mavidir hani,özgürlüktür,
Biraz daha aşktır.
Ruhunu bıraktığın yerden getirirler bana,
Kalbim kalbine ayna tutar,
Apansız,mesafeler anlamını yitirir.
Seni anlatır rüyalar bütün çıplaklığıyla zamana;
Benden saklandığını sanırsın,
Yanıbaşındayımdır oysa duygularına tanık!
Sahi,sen,kokusunu bilir misin sensizliğin?
Yosun,tuz ve mavi,ve manolyalar...
Acının rengi ne renk?
Ya zehirin tadı?
Ben, bir sandala bıraktım ellerimi nicedir,
Geceler seni biliyor,turuncuya boyanmış sabahlar.
Alacakaranlığa kürek çekiyorum,istiridyeler takılıyor haşarı bakışlarına,
Gözlerin bir inci oluyor karşımda,
Su toplamış ellerim acıyı bilmiyor
Sol kolumdaki şırınga;
Önce dört,sonra üç...
Gözlerimi kaçırmadan seyrediyorum,
Damarlarımdan nasıl kaçıp kurtulacağını,
Hayat hastane kokan koridorlar gibi geliyor sonra...
Sen hiç veda kokan şiirler okudun mu kayboluşlarında?
Okuma! Kaldıramazsın,üşürsün yaz ortasında!
Ben varlığımı bir balonun gelgitlerinde vurdum,
Taş basamaklardan inerken tökezlediğim bakışlarında...
Öfkenin bir insana bu kadar çok yakıştığını görmediydim hiç.
Meğer sessizce gittiğin her yer vedaymış bu şehre.
Bir vapur gözlerini siliyor fırtınaların...
Yeldeğirmenleri dönmeye başladı,
Sabaha güneş doğacak,
Avucuna sığmayacak sevdalar,
Bir orman ayaklanacak,kuzeyde bir şehir...
İstanbul'da Kız Kulesi.
Belki bir daha hiç kışa rastlamayacaksın.
(İstanbul - 18 Ocak 2010)
Nazmiye KayarKayıt Tarihi : 18.1.2010 21:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sen veda kokan şehirleri bilmezsin!
Bütün caddelerinde dolaşır karanlığın ayak sesleri.
Hani bir nefesin vardır duyamayacağın kadar soluk,
Hiç olmadığın kadar ıssız,bir o kadar ürkek,
Yalpalayarak yürüyen bir sarhoş kadar zavallı!
Sen veda kokan şehirlerde yaşamadın hiç!
İstasyonların dili tutuktur,
Hiç şaşmayan o bilindik saatleri duruk.
İskeleler bin yıllık uykudan çağırır seni.
Ben iskeleleri tercih ederim daha çok,
Hani rüzgarı da vardır,dolanır beline,
Dalgalar denize küs patlar saçlarında.
Ziyadesiyle mavidir hani,özgürlüktür,
Biraz daha aşktır.
Ruhunu bıraktığın yerden getirirler bana,
Kalbim kalbine ayna tutar,
Apansız,mesafeler anlamını yitirir.
Seni anlatır rüyalar bütün çıplaklığıyla zamana;
Benden saklandığını sanırsın,
Yanıbaşındayımdır oysa duygularına tanık!
Sahi,sen,kokusunu bilir misin sensizliğin?
Yosun,tuz ve mavi,ve manolyalar...
Acının rengi ne renk?
Ya zehirin tadı?
Belki biraz arsenik...
Ben bir sandala bıraktım ellerimi nicedir,
Geceler seni biliyor,turuncuya boyanmış sabahlar.
Alacakaranlığa kürek çekiyorum,istiridyeler takılıyor haşarı bakışlarına,
Gözlerin bir inci oluyor karşımda,
Su toplamış ellerim acıyı bilmiyor
Sol kolumdaki şırınga;
Önce dört,sonra üç...
Gözlerimi kaçırmadan seyrediyorum,
Damarlarımdan nasıl kaçıp kurtulacağını,
Hayat hastane kokan koridorlar gibi geliyor sonra...
Sen hiç veda kokan şiirler okudun mu kayboluşlarında?
Okuma! Kaldıramazsın,üşürsün yaz ortasında!
Ben varlığımı bir balonun gelgitlerinde vurdum,
Taş basamaklardan inerken tökezlediğim bakışlarında...
Öfkenin bir insana bu kadar çok yakıştığını görmediydim hiç.
Meğer sessizce gittiğin her yer vedaymış bu şehre.
Bir vapur gözlerini siliyor fırtınaların...
Yeldeğirmenleri dönmeye başladı,
Sabaha güneş doğacak,
Avucuna sığmayacak sevdalar,
Bir orman ayaklanacak,kuzeyde bir şehir...
İstanbul'da Kız Kulesi.
Belki bir daha hiç kışa rastlamayacaksın.
(İstanbul - 18 Ocak 2010)
Nazmiye Kayar
Harika dizeler beğeniyle okudum bu güzel şiiri, kaleminize yüreğinize sağlık şairim.tam puan+anto
Bütün caddelerinde dolaşır karanlığın ayak sesleri.
Hani bir nefesin vardır duyamayacağın kadar soluk,
Hiç olmadığın kadar ıssız,bir o kadar ürkek,
Yalpalayarak yürüyen bir sarhoş kadar zavallı! .... Nazmiye Kayar
........................
Bu güzel şiirinizi okumak şu anıma kısmet oldu...
'Sen veda kokan şehirleri bilmezsin!
İlkay Akkaya'dan 'Fırtınada Gemim'i
Dinlerken, bir hayale diyorum; asla gelmezsin.
Dinliyorum bu güzel şiirinizi okurken
Ses güzel, bence melodi de muhteşem,
'Önce Düşler Terk etti bu kenti,
Sonra anılar birer birer...' buyuruyor muhterem
'Veda Kokan Şehirler' Sitem hasret kokuyor!
Tıpkı benim Adana'm, Kozan'ım,gibi
Yüreğimde bir engerek, yüreğimi sokuyor.
'Veda Kokan Şehirler' Fırtınada gemim aldanmışım
Sanki ömrümde kırk küsür terk edilmişliğim gibi...
Galiba ben hep, imkansız olanlara sevdalanmışım.
Bunlar döküldü kalemimizden değerli şair... Umarım bu güzel şiiriniz altında, pek yavan kalmaz... Selam ve saygılarımla.
bazen tek bir mısra şiirin bütünü hakkında size ipucu verir.
güzel ve etkileyici bir şiir...
muhabbetle...
nazmiye hanım çok güzel şiir gibi şiir yazmışsınız kutlarım
şiirin teması her insanın ayrı yasadığı dramladan kesitleler sunuyor ...
mutlulukların hayatımızda daha çok olması dilegimle
TÜM YORUMLAR (10)