Ufkunda bir çiçeğin
Doğuyorsun bir güneş gibi
Kaldırıp da başını
Dönmüyor sana
Bahçesinde bir servinin
Akıyorsun çay gibi ark gibi
Kımıldayıp ayağını bile
Değdirmiyor sana
Meclisinde sevgilinin
Konuşmak istiyorsun herkes gibi
Tıkayıp kulaklarını
Sağır kesilir sana
Sen bu dertle
Batıyorsun akşam ufuktan
Sen bu feryatla
Taştan taşa vuruyorsun başını
Sen bu inatla
Susuyorsun içine atarak
Odun yeşerdi mi?
Taş yumuşadı mı?
Ama sen bittin
Yolun sonuna geldin
Veda et artık
Veda edilesi her şeye
12.38
02.04.21
Cuma
Kayıt Tarihi : 27.2.2022 17:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!