Tutun! Dökülürken biraz, düşmeden daha
Sermeden can özümü yere, dalda tutun.
Vurun! Pirinç bir ok gibi, gözüne kaderin
Kör bahtımdan vurun, doyun al kanıma.
Mehr ile sargın canıma, vurduğun yeter!
Doldur! Meşrepli ateşlerin çukurlarına.
Uzak bak, sever gibi görün, istersen yer!
Kul ettiğin yeter, bu can acılarına.
Ağlarsam cihana mülk kalır gözlerimden
Bir kaç damla yeter evreni yakmaya.
Susarsam kıyamet sessizliğine yaklaştın
Veda et ey can! Sondur bu sana da.
Kayıt Tarihi : 5.8.2015 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!