Veda Edebilmek Şiiri - Ercan Keskin

Veda zamanı geldi ;artık Şair değilim !
Bataklığa saplandım ,biçare çırpınarak ;
Şiirlerim okunmaz oldu heyhat ! Neyleyim ?
Kurtulmak mümkün değil,şiir dilinden ırak.

İne çıka dön dön dur ! Yine aynı yerdeyim....?
Esaretten kurtulmak için bir çıkış yolu bulmak ,
Sorular sormak:Ben kimin,neyim,neredeyim ?
Yanıtlarıyla bir durum ayrışımı yapmak.

İyimser bakış:Kalan yol değil katedilen/
Yoldur ; inancımızı kesinkes perçinleyen ,
Düşlermizi canlı tutarak renklendiren...
(Yaşama sevincimizi, asla yitirmeden)

Nitelik ve nicelik, kaynağın zenginliği/
İle güçlenir ise doğru yoldayız demek.
Estetik ve emeğin öznesi şairliği
En isabetli yerde konumlandırmak gerek.

Şair :Dağarcığı alabildiğine zengin,
Ve kendisini çok çabuk yenileyebilen;
İçsel hazinesinin bilincinde olmalı.

Okuyucu sadece son şiir değil ,özgün
Şiir bekler. Eskisinden farklı,şaşırtıcı,
Estetik derinliği olan,esprili ve
İçinde fırtınalar koparan,yaratıcı...

Ben artık Şair değilim, beni azad eyleyin!
Biliyorum zor olacak şiirden uzak kalmak,
Her yeni güne başlarken şiirsiz uyanmak,
Parmak hesabı bütün heceleri sayarak...