Yılın en güzel en duygu yüklü ayıdır aslında.
Doğanın mevsime ayak uydurduğu
Yaprakların yeşille vedası sarıyı coşkuyla
Karşıladığı aydır Kasım ayı .
Vedaların en güzeline şahit olursun.
Ağaç dalındaki yaprağına veda edişidir.
Hep sevmişimdir aslında,
Yeşilin sarıya dönmesini izlemeyi.
Bir tek vedaları sevemedim bu hayatta.
Kasım seni cok sevdiğim için mi
Canımın parçası ile vedalaşmak zorunda kaldım.
En acı en mutsuz günümün şahidi.
Ne esecek rüzgar anlayabilir beni
Ne de doğanın güzelliği hafifletir acımı.
Yapraklar bu sefer benim acıma ortak.
Bu sefer acıma eşlik etmek için dallara vedaları.
Esen rüzgâra fısladasam yüreğimi.
Canımın parçasına iletirler mi ki.
Sessiz feryadımı, sevgimi, özlemimi.
Kulağına fısıldarlar mı babacım.
Duyar mısın evlatlarının sesini.
Bu birbirimize bir veda değil aslında.
Biz seni en güzel yere emanet ettik.
Kasım ayı bu seferki veda faslın bize oldu.
Rüzgarın esintisi veda senfonisi bize çaldı.
Biz üşüdük yarım kaldığımız için
Senin rüzgarın ısıtmaz ki bizi.
Yeni vedalara sahiplenmek için gidiyorsun.
Yeni vedalar seni bekler duygu yüklü hazanında.
Hoşçakal vedaların ayı...
Mavi Düşler
Kayıt Tarihi : 21.6.2023 13:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanların vedası böyle mi? Galiba biraz farklı… Sevdalıların vedası hep incitir, hele hele tek taraflı vedaların insanın hayatında bıraktığı izler çok kalıcı tahribatlara yol açar.
Beni düşünmeye ve sevdayı anlamaya sevk eden bu güzel eser için teşekkürler… Tebrikler şair!
Bazen öyle anlar olurki vedaları olmayan ayrılıklar olur..
Hayatın ölüm ile gerçeği değişmeyen tek gerçek.. değerli kıymetli yorumlarınız için teşekkür ederim..
TÜM YORUMLAR (1)