Herkesi,
ayaklarına döktüğü gümüş tozuyla büyüleyen
bu
Işıklı Şehirden
Vazgeçtim…
Ne bilmediğim bir ülkeye gidebildim
Ne kendimden öteye…
Yutkundum;
Şimdi,
…boğazımda bir “lokma”
kalmış
İstanbul…
Dilimde, paslı bir “söylenmemiş sözler” tadı
Dolduruyorum bavuluma
Issız bir adada yanımda olması
En lazım gelenleri;
Kağıt,
Kalem
Ve eski bir sevgili gibi
“İstanbul Hasreti”…
6 Mart'07 İstanbul
Emel ÖrsoğluKayıt Tarihi : 23.7.2007 19:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sadece bir telefon mesajıydı...
![Emel Örsoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/23/veda-372.jpg)
ayaklarına döktüğü gümüş tozuyla büyüleyen
bu
Işıklı Şehirden
Vazgeçtim…
Ne bilmediğim bir ülkeye gidebildim
Ne kendimden öteye…
Yutkundum;
Şimdi,
…boğazımda bir “lokma”
kalmış
İstanbul…
Dilimde, paslı bir “söylenmemiş sözler” tadı
Dolduruyorum bavuluma
Issız bir adada yanımda olması
En lazım gelenleri;
Kağıt,
Kalem
Ve eski bir sevgili gibi
“İstanbul Hasreti”…
helal olsun.....saygılar
TÜM YORUMLAR (3)