Hüzünler çiseliyor karanlığın gölgesinde,
Dertler çoğalıyor bitmeyen mazide,
Anılar savaşıyor zayıf benliğimde,
Ölüm nağmeleri yıkılıyor bedenimde…
Sert bir acı esiyor viranemin penceresinde,
Dökülüyor yapraklar asılı duran avizemde,
Savruluyor yıkık dökük odalarımın arasında,
Düşüyor kar tanesi gibi toprağıma…
Ağıtlar ninni gibi geliyor kabrimin başında,
Adım yazar kanla, musalla taşında,
Filizlenir kardelen san baharımın başında,
Kalkar bir gemi giden sonsuzluğa…
Kayıt Tarihi : 13.12.2012 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/13/veda-3-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!