Veda Şiiri - Fırat Özcan

Bir adım attım sessizliğin koynunda, yaklaşan hüzne.
Günler geride kaldı, yollar önümde,
Sokaklar susmuş, caddeler yalnız,
Her köşebaşında gölgen var,
Her adımda unutulmuş bir iz.

Gökyüzü kadar uzak mutluluğuma,
Bir ayrılık bestesi çalıyor rüzgar,
Rüzgar kadar soğuk.
Dudaklarımda kalan son hece,
Belki bir kavuşma, belki hiç bitmeyen bir gece.

Gece, içime çekilmiş, yıldızlar izliyor;
Bir vuslatın hayaliyle titreyen ellerim boşlukta,
Bir dokunuşun yankısı hâlâ titrer dudaklarımda,
Ufuklar kadar uzaklaştı sevdan,
Belirsiz bir çizgide kaybolduğunda,
Gözlerimden süzülen her damla, bir veda.