çehresi ihânete dönük bir yüzün
peçesi düşerken yere
sırtımı döndüğüm
aşıklar tepesi eğiliyor / diz(e) lerime
işlenmemiş
günahlarıma el açıyorum
bir mendile düşen göz yaşını
kefenle eş değer sayıp
çeyiz sandığımda saklıyorum
yeşeren son umudun dalını
ince belinden kırıp
aşkı! ...
toprak anaya emanet ediyorum
Kayıt Tarihi : 15.2.2006 19:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
peçesi düşerken yere
İçimi acıtıyor hüzün.Toprak ana tüm güzelliğini
sergilerken bir yandan da unutmak istediklerimizi
saklar karanlıklarında.
Duygular o kadar içten bir anlatıma sahip ki.
Sevgiyle.
Yüreğine ve kalemine sağlık.....
Selam ve saygılar....
TÜM YORUMLAR (16)